سمپاش ها یا علف کش های خود را حاضر کرده و خود را برای مقابله با سرسخت ترین و مزاحم ترین انواع علف های هرز در فضای سبز آماده کنید.

پیشگیری بهترین دفاع است.

---

همه بر روی این مساله که علف هرز دقیقا چیست، اتفاق نظر ندارند. ممکن است یک نفر از قاصدک زرد در باغ خود استقبال کند، در حالی که دیگران تمام تلاش خود را می کنند که قبل از این که این گیاه به صورت کاملا هوشمندانه خود را تکثیر کند، آن را ریشه کن کنند.

به هرحال، همه ما قبول داریم که برخی از مهاجمان ناخوشایند در میان سبزیجات دیده می شوند، راه خود را به چمن  باز کرده یا حتی به درون شکاف های پیاده رو و بزرگراه نفوذ می کنند.

بهترین راه برای دفاع از مناظر سبز و باغچه و نگهداری از فضای سبز حیاط، جلوگیری از ریشه زدن علف های هرز در فضای سبز است. چمن خود را سرسبز نگه دارید و نقاط نازک و آسیب پذیر آن را از بین ببرید. اطراف گیاهان باغچه یا باغ را مالچ پاشی کنید تا از رسیدن دانه به خاک جلوگیری کنید. یکی از راه هایی که انجمن علوم علف های هرز آمریکا توصیه می کند، این است که دمای کموپست حیاط خود را آنقدر بالا ببرید که بذر علف های هرز مخلوط با برگ ها یا چمن ها، تجزیه شود.

اگر دانه علف های هرز ریشه دار شوند، باید تصمیم بگیرید که می خواهید آن ها را با دست یا با وسایل مکانیکی از بین ببرید یا به سراغ علف کش های ارگانیک و خانگی بروید یا آفت کش های تجاری را امتحان کنید.

در ادامه به تعدادی از علف های هرز در فضای سبز رایج و چگونگی مدیریت آن‌ها پرداخته ایم:

خارخسک کانادایی

این برگ‌های شاخکی آن‌ها را در صدر لیست علف های هرز در فضای سبز ناخواسته قرار می دهد. با رشد 1500 تا 5000 دانه از گل های بنفش روی این علف ها، گیاهی دو تا 4 فوتی ایجاد می شود که ریشه آن گسترش پیدا کرده و دانه های بیشتری را پخش می کند. گیاه چندساله خارخاسک معمولاً مضر به حساب می آید که می توان از روش های دستی یا علف کش ها برای از بین بردن آن ها استفاده کرد و باید در این کار مداومت به خرج دهید.

علف انگشتی

این علف که تمام خصوصیات هرز بودن را داراست مانند پاهای یک خرچنگ رشد کرده و معمولاً در لبه های حیاط، نرده ها و هر مکانی که بتوان یک تکه خاک باز پیدا کند، رشد می کند. معمولاً باید از علف کش های قبل از ظهور در بهار روی چمن خود استفاده کنید تا مانع از رشد آن‌ها شوید. حتی بهتر است که برای خلاص شدن از شر علف انگشتی، ترکیباتی از کود چمن و علف کش های قبل از ظهور و پیشگیرانه را استفاده کنید.

قاصدک

قاصدک ها را می توانید با دست کنترل کنید، یک کشنده علف هرز می تواند به شما کمک کرده تا راحت تر آن را از زمین بیرون بکشید. اگر بخواهید از این علف هرز استفاده کافی ببرید، می توانید از برگ های قاصدک برای سالاد استفاده کرده یا این که از گل آن برای ساخت رنگ طبیعی بهره ببرید.

برای از بین بردن قاصدک ها، می توانید از سرکه، روغن میخک یا سایر اسپری های ارگانیک استفاه کرده و آنها را روی برگ ها اسپری کنید. در عرض چند ساعت برگ ها پژمرده و قهوه ای می شوند. برای نگهداری از فضای سبز حیاط خود، برگ ها و باقی مانده آن‌ها را جمع کنید تا دوباره کاشت نشوند.

آمبروسیا یا کهنه واش

اگر به آمبروسیایی که در میانه تابستان پدیدار می شود، حساسیت دارید؛ بهتر است این نوع از علف های هرز در فضای سبز پربرگ با خوشه های کوچک گل زرد را از بین ببرید. این گیاه تا 4 فوت ارتفاع داشته و خاک های سنگین در فضای نیمه سایه یا کاملاً در آفتاب را ترجیح می دهد. در اواخر بهار یا ابتدای تابستان که هنوز کوچک هستند، می توان آن‌ها را با دست یا با علف کش از بین برد. زدن این علف ها با چمن زن و جلوگیری از گل دادنشان، می تواند به کنترل آن‌ها کمک کند.

پیچک صحرایی

این گل های شیپوری سفید (یا آبی و صورتی کمرنگ) نوعی از علف های هرز در فضای سبز و از دسته گل های شکوه صبح هستند. اگرچه در علف های هرز در فضای سبز مضر طبقه بندی می شوند، به دلیل این که مناطقی با خاک ضعیف را تصرف می کند و می تواند در شرایط خشک رشد و گیاهان دیگر را تحت فشار قرار دهد، مشهور است. پیچک صحرایی تا 10 فوت و ریشه آن تا 9 فوت در یک فصل رشد می کند. این کار به آن کمک می کند تا در برابر علف کش های پس از ظهور مقاومت کند. برای یافتن و کشیدن ریشه ها از چنگال باغبانی یا ابزار وجین استفاده کنید.

دم روباهی

این نوع از علف های هرز در فضای سبز علف سالانه نامیده می شود. دلیل نام‌گذاری آن، سردانه شبیه دم های روباه که در بالای ساقه باز می شود، است. این علف در خاک مرطوب یا خشک زنده مانده و سریع رشد می کند. بهترین راه برای کنترل این علف، وقتی با آن مشکل دارید، این است که مانند علف انگشتی با آن رفتار نمایید. به این ترتیب در بهار قبل از جوانه زنی با علف کش یا ترکیبی از کودهای مخلوط و کود چمن، آن را از بین ببرید.

سلمه تره

سلمه تره در باغ های گیاهان ریشه ای و لوبیا رایج است. این علف تا حدود 4 فوت رشد کرده و برگ هایی با لبه هایی شبیه صدف و شکل بیلچه دارند که زیر آن‌ها خاکستری رنگ است. این نوع از علف های هرز در فضای سبز باید در اوایل فصل ها جمع شوند یا به آن‌ها روغن زیتون بپاشید. علوفه سازان ادعا دارند که کلسیم این علف هرز از اسفناج بیشتر است. اگر وارد حیاط شما شدند و اگر با باغچه شما فاصله دارند می توانید از علف کش های پس از ظهور استفاده کنید.

بارهنگ

انواع مختلفی از این علف های هرز به شکل کم رشد وجود دارد که گل آن مانند گل سوسن دیده می شود. این گیاهان چند ساله در حیاط و باغ های مرطوب تا یک فوت رشد کرده و می توانند 15000 بذر در هر گیاه تولید کنند. این نوع از علف های هرز مناظر سبز را می توانید با دست کشیده یا از علف کش پس از ظهور استفاده کنید.

بیدگیاه

گیاه چندساله بید، آب و هوای خنک را دوست دارد و گل‌های آن شبیه گندم هستند و در آفتاب یا سایه به 3 فوت می رسند. می توانید آن‌ها را برش بزنید تا مواد مغذی مورد نیاز برای تکثیر و رشد را از بقیه گیاهان نگیرند. همچنین باید توجه کنید تا چمن یا گیاهان اطراف را تحت تاثیر قرار ندهند. می توانید آن‌ها را با دست خارج کرده یا از علف کش برای آن‌ها استفاده کنید.

تاج خروس

این نوع از علف های هرز در فضای سبز، از خانواده گل های همیشه بهار با دسته های پر از گل های سبز هستند که می توانند تا 6 فوت رشد کنند. بعضی از فرهنگ ها دانه یا خود گیاه را می خورند. اما این گیاه می تواند 100000 دانه تولید کرده و بیشتر باغبانان علاقه ای به حضور آن‌ها در باغ خود ندارند. این علف ممکن است در مقابل علف کش بعد از ظهور مانند گلیفوزات مقاومت داشته باشد و بهتر است آن را با دست بکشید.

گزنه

این گیاه مهاجم که دارای برگ های اره است، در خاک غنی و مرطوب رشد می کند و تا 5 فوت قد می کشد. این اسم بیشتر به خاطر موهای ریز و تیزی است که می تواند باعث جوش های کوچک روی پوست شود. گزنه باید با استفاده از دستکش محافظ با دقت از زمین بیرون کشیده شود. دست و پاهای خود را بپوشانید و باقیمانده آن‌ها را درون کیسه های زباله ریخته و دور بیاندازید.

پیچک زمینی

این علف چندساله با پوشش گسترده زمینی و گل های بنفش کوچک جز خانواده نعناع های تهاجمی است. این علف با رشد خود در محلی که درختان یا بوته ها رشد می کنند، زمین را پوشش داده و روی چمن‌های دوست‌دار آفتاب و سیستم آبیاری فضای سبز حیاط شما را می پوشاند. وقتی زمین بعد از باران روان شد، آن را با دست بیرون بکشید. برای این که تمام آن را خارج کنید، بهتر است که خیلی آرام آن را بیرون بکشید. اگر بخشی از آن درون زمین باقی بماند دوباره رشد می کند. برای این که مقداری زیادی از آن‌ها را از بین ببرید، از علف کش ها یا ورق های پلاستیکی سیاه استفاده کنید تا تمام گیاه را از بین برود. برای احتیاط، ناحیه را با چمن هایی که نیمه سایه را تحمل می کنند، پوشش دهید.