آیا حیاط یا باغی دارید که در مورد طراحی آن گیج شده اید، چرا سعی نکنید که به آن فرمی خاص بدهید؟ بسته به کشور یا منطقه ای که از آن سرچشمه گرفته اند، فرم های طراحی فضای سبز متفاوتی وجود دارد. با انتخاب صحیح فرم مورد نظر خود و مناسب با محیط و خانه‌تان، به باغ خود هویت جدیدی بدهید.

فرم طراحی فضای سبز

فرم های طراحی فضای سبز براساس ویژگی هایی خاص، در شکل، فضا و ویژگی های ساخت و استفاده از مصالح تقسیم می شوند. این گونه شناسی فرم ها ممکن است شامل فضای سبز فرهنگی و تاریخی مانند ژاپنی، اسپانیایی، انگلیسی و چند سبک جدید در این عصر مانند مینیمال و مدرن باشد. یکی دیگر از راه های به کارگیری فرم های فضای سبز، این است که آن‌ها را براساس فرم هایی که منظم یا طبیعت گرایانه باشند، قرار دهید.

فرم های طراحی فضای سبز منظم

این فرم از فرم های طراحی فضای سبز بیشتر در فضای سبز کلاسیک مشاهده می شود. چنین فضای سبزی برای خانه هایی که به سبک کلاسیک مجلل ساخته شده اند، مناسب است. در چیدمان فضا از هندسه استفاده می شود. میسرها به خوبی تعریف شده اند و اگر می خواهید دراما را به فضا اضافه نمایید، می توانید از آب نماها و مجسمه ها استفاده کنید. حالت فضاهای نرم، به صورت صاف، دوار یا محوری هستند. عناصر دیگر مانند گلدان های سرامیکی که در تقاران قرار می گیرند نیز در این فضا قابل استفاده است.

فرم منظم

فرم های طراحی فضای سبز طبیعی

این نوع از فرم با محیط پیرامون خود ترکیب می شود؛ بنابراین اگر طرح های غیر رسمی را دوست دارید، این فرم برای شما مناسب است. هندسه این طراحی فضای سبز دارای خطوط پیچشی و اشکال ارگانیک خواهد بود. فرم طبیعت گرانه اغلب در املاک بزرگ و مدرن امروزی دیده می شود. آب نماها به عنوان حوضچه های کوچک با حاشیه های نامنظم همراه با کناره های علفی دیده در این فضا قرار می گیرند. در این طراحی از مصالحی استفاده می شود که به طبیعت بسیار نزدیک هستند، مانند آجر، موزاییک و سفال.

فرم طبیعی

فرم های طراحی فضای سبز کلایسک

فضای سبز انگلیسی

ریشه این باغ از نوع سال های اولیه روم سرچشمه می گیرد. این نوع فرم از فرم های طراحی فضای سبز ترکیبی از طرح های رسمی و غیر رسمی است. آن‌ها را می توان نوع ساده شده از فرم متقارن و منظم دوران رنسانس فرانسه دانست. از ویژگی های معمول چنین سبکی، مسیرهای مستقیم با پیچش های ملایم است که عناصر سنگی مانند نیمکت ها، دیوارهایی با سبک های کلاسیک، ستون ها یا مجسمه های کلاسیک در آن به کار برده شده است. پرچین های گیاهی و زمین سبز، از جذابیت های این سبک قدیمی است.

فضای سبز انگلیسی

فضای سبز مدیترانه ای

فرم های طراحی فضای سبز مدیترانه ای مانند غذاهای آن‌ها، ترکیبی از دو نوع دیگر سبک‌هاست. این طراحی از جنوب ایتالیا و مناطق خشک تر اسپانیا الهام گرفته است. معیار اصلی این طراحی مسیرهای شنی و سایه بان هاست. این نوع فرم را می توان به دو دسته رسمی و غیر رسمی تبدیل کرد. کاشی های رنگارنگ در موزاییک و گلدان های سفالی، شادابی ویژه‌ای به محیط می دهند.

باغ های فرمال مدیترانه ای

• ظاهر فرمال و رسمی

اصلی ترین ویژگی های این فرم طراحی فضای سبز، مسیرهای مشخص، نرده ها، مجسمه، چشمه ها و بسترها در طرح‌های مختلف است.

• ظاهر غیر رسمی و آن فرمال

باغ های غیررسمی مدیترانه ای

نوع سازمان یافته این طراحی، منحنی با شیب های ملایم است. کاشت در این نوع هماهنگ تر و ساده تر است. این طراحی ها بیشتر از نوع دیگر به طبیعت نزدیک هستند.

فضای سبز اسپانیایی

این فرم های طراحی فضای سبز تحت تاثیر باغ های اسلامی، مراکشی و ایرانی است. این مدل فرم، در مناطق با آب و هوای مشابه بسیار محبوبند.

باغ های اسپانیایی

طراحی فضای سبز این نوع فرم شرایطی مانند اسپانیا را یادآور می شود. اسپانیایی ها در داشتن فضاهای جداگانه در چیدمان باغ خود مهارت دارند. حیاط ها توسط بخش های دیواری جدا شده اند و تراس ها به سمت فضای سبز و آب نماهایی که در مرکز محیط هستند، دید دارند. در این فضای سبز از کاشی و سرامیک استفاده می شود. در قدیم این فرم همراه با تقارن بود که امروزه ممکن است این تقارن تغییر کرده باشد.

 فضای سبز مراکشی

این نوع از فرم، ترکیبی از فرم های انگلیسی و مسلمان است. از ویژگی های معمول آن‌ها می توان به حوضچه ها، چشمه ها، کانال ها و آب نماها اشاره کرد.

باغ مراکشی

معمولاً باغ مراکشی روبه روی خانه قرار می گیرد، در هر دو طرف آن پخش شده و حوضچه ها و آبنماها از بین آن‌ها می گذرد. این روش اجازه می دهد تا سایه زیبایی از باغ و ساختمان روی آب افتاده و دیده شود. پالت گیاهان کاشته شده، معمولا مجلل هستند.

فضای سبز ژاپنی

امروزه، فضای سبز ژاپنی یکی از معروفترین فرم های طراحی فضای سبز است. خیلی ها با آن کنار نمی آیند ولی دوست دارند آن را ببینند. طراحی فضای سبز ژاپنی براساس مفهوم معنویت است. طراحی باید بیش از همه همراه با آرامشی باشد که در طبیعت دیده می شود. آنها با روش‌های مختلف از طبیعت در مقیاس کوچکتر تقلید می کنند. از طراحی فضای سبز با آلاچیق برای داشتن فضایی برای پناه گرفتن در طبیعت استفاده می شود. عناصر رایج در فرم ژاپنی مواردی مانند سنگ، فانوس، کاشت درختان همیشه سبز و استفاده از آب برای درک اهمیت آن در زندگی، است.

باغ های ژاپنی

فضای سبز مدرن

یکی از پرکاربردترین فرم های طراحی فضای سبز، طراحی سبک مدرن است. طرح توسط خطوط هدایت می شود و حتی از طراحی و اجرای فضای سبز عمودی نیز بهره برده است. همه قسمت های باغ به همدیگر راه داشته و فضای کافی وجود دارد. کل طراحی سادگی و ظرافت را به فرم اضافه می کند. پالت رنگ معمولاً سفید، خاکستری و سیاه است. مصالح نیز شامل بتن و سنگریزه برای سنگفرش می شود.

فضای سبز مدرن