سیستمهای آبیاری فضای سبز و اصول طراحی آنها
میزان آب دریافتی سرانه (یک نفر) درسال، مطابق گزارش سازمان ملل در سال 1995 ، در ایران 1700 متر مکعب و میزان آب مصرفی یک نفردر سال 1200 متر مکعب بوده است. مصرف آب در بخشهاي کشاورزي (بیشترین مصرف وحدود 70 %) در بخش صنعت و در بخش خانگی (کمترین مصرف وحدود 10 %) میباشد (اصلیترین منبع تامین آب ایران، نزولات آسمانی میباشد). یکنواخت نبودن توزیع (از نظرزمانی ومکانی) باعث کمبود آب در ایران است و همچنین نداشتن منابع مختلف آبی کافی دلیل دیگر آن محسوب میگردد. در ادامه گزارش فوقالذکر آمده است که در سال 2025 مقدار مصرف سرانه در ایران 1200 و مقدار آب دریافتی نیز 1200 متر مکعب میباشد (به دلیل بالا رفتن فرهنگ مردم و همچنین افزایش جمعیت). در همین گزارش پیشبینی شده است که در سال 2050 میلادي مقدار آب دریافتی 700 و مقدار مصرف سرانه 1200 مترمکعب میباشد. از آن سال
به بعد قطعاً هر سال مشکل کمآبی در کشور تبدیل به معضلی حاد خواهد شد. در این مجموعه آموزشی با فرض آشنایی کارشناسان گرامی با اصول و مبانی مطالعات پایه آبیاري، با تمرکز بر طراحی سیستمهاي آبیاري فضايسبز، سعی بر آن شده است که در طی فصول جداگانه اصول و ضوابط طراحی این سیستم ها شرح داده شوند ولی قبل از آن به اختصار و به بیانی ساده به بیان برخی تعاریف پرداخته میشود.
در قدیم آبیاري را چنین تعریف میکردند : رساندن آب کافی به خاك به منظور تامین رطوبت مورد نیاز گیاه. یعنی خاك واسطهاي بین آب وگیاه است. در این میان نقش خاك همانند یک ظرف براي رساندن آب به گیاه عمل میکند و عدم وجود خاك یعنی رساندن دایم آب به گیاه. خاك نیاز دایمی گیاه به آب را به نیاز دورهاي تبدیل میکند.